 Een ritje Drenthe stond weer in de agenda. Dit keer om dit prachtige nest van maar liefst 9 pups te fotograferen bij Dennis en Helen. Broholmers zie je (gelukkig) nog niet veel in Nederland, maar de populatie is toch weer een beetje uitgebreid. Het leuke van een cadeaubon is dat ik vaak niet weet ik wie ik voor de lens krijg. Voor degene die de cadeaubon heeft gekregen kan het vaaj wat 'spannend' zijn, maar na mijn uitleg is iedereen toch wel gerustgesteld. Geen gekke lampen, flitsers en geposeer: nee gewoon een ontspannen wandeling en vooral veel plezier en lol samen met je hond(en). Zo ook met de Labrador Retrievers Lizzy, Phoenix & Ressa  Het duurt altijd even bij mij voordat ik iets upgrade. Why change a 'winning team' en alles opnieuw uitvinden en uitzoeken is leuk, maar kost ook wel tijd. Toch moest ik een keer overstag en ben ik mij toch eens gaan verdiepen in Lightroom. Alvast een experimentje met Fred de Basset Hound   Een keer meegaan met de jachttraining met Golden Retriever Abby stond al een tijdje in de planning. Alleen was ze nog niet zo wild van echt wild...Inmiddels ging het al wat beter en kreeg ze al een beetje smaak te pakken van die veren in haar mond en kreeg ik een uitnodiging om langs te komen. l is ze nog steeds niet echt fan, ze deed toch heel erg haar best! Het leuke van een jachttraining is dat je ook altijd andere honden aan het werk ziet. Zo was er Toller Niels, die afgelopen weekend nog Beste Reu werd op de Nova Scotia Duck Tolling Retriever Kampioenschapsclubmatch en fanatieke Weimaraner Jaxx en Golden Jindi & Vizsla Abbey.  Vandaag kon ik een pakketje ophalen. Er zat niet alleen weer een fotoboek in, maar dit keer ook een speciale 'fine art'print. De kenmerken van deze print is dat het op speciaal papier wordt gedrukt, namelijk op 300 grams papier en katoen! Het merk Hahnemühle is mij wel bekend van tekenpapier, maar had geen idee dat je er tegenwoordig ook foto's op kon laten drukken. Ik had daarom ook geen idee wat ik er van moest verwachten. Zou de foto wel scherp genoeg zijn? Zouden de kleuren nog wel kloppe? Zou het papier niet te veel structuur hebben? Maar nee niks van dat alles: het was perfect! Het dikke papier zorgt voor een zeer luxe en matte uitstraling, het materiaal zorgt daarnaast voor perfecte kleuren! Dit wordt er eentje om te onthouden en is zeker de moeite waard om bij elke fotoshoot aan te bieden. De telefoonfoto's laten het nog niet echt goed zien, maar geeft een indicatie:    De Zaltbommelminisessies zijn achter de rug. De hele week heb ik Buienradar in de gaten gehouden met de '5-daagse' weersvoorspelling, maar elke dag was weer anders. Begin van de week stond er zelfs nog onweer 'op de planning', later werd dat toch een wolkje en een zonnetje, maar daarna weer grijs en/of regen... Uiteindelijk heb ik gisteren alles gezien en ik heb gelukkig wat sessies kunnen verplaatsen naar 13 en 27 september. Gisteren mocht ik in ieder geval mama Jazzy en haar 6 pups fotograferen, Goldendoodle Doozle, Pomsky Lizzy, Kuvasz Kyro en kruising Friese Stabij x Entlebucher Sennenhond Sientje van maar liefst 14 fotograferen. Kijk en geniet mee. Er is nog plek op zondag 27 september. Inschrijven? Check de Zaltbommelsessiespagina  Vorig jaar heb ik pas echt gezien hoe mensen 'besmet' kunnen raken met het Teckelvirus tijdens de Teckel Take Over in Breda. Afgelopen zondag mocht ik bij nog een stel Teckelliefhebbers langs met maar maar liefst vier kortharige exemplaren van allerlei leeftijden. De oudste Sammy wordt al bijna 13 (!). #hondenfotograaf #hondenfotograafdenhaag #teckelfotograaf
Al een aantal jaren geleden had ik contact met Christel. Zij gaf toen nog waterwerktrainingen en workshops in Amsterdam e.o. Ik heb toen een aantal waterhonden beter leren kennen, waaronder de Spaanse Waterhond, Barbet en de Portguese Waterhond. Inmiddels is Christel zich meer bezig gaan houden met jachttraining met een geduldige en positieve trainingsmethode. De ochtend begon met drie combinaties en in de middag konden dan andere cursisten ook langs komen voor een minisessie. Eentje kwam zelfs helemaal uit Friesland van vakantie heen en weer naar Nieuwegein! Met Dalmatiërs kan ook deze sport worden beoefend en puppy Fenya van 14 weken gaf even een korte demonstratie en poseerde 'au naturel' met deze grootste konijnendummy.  De variatie aan rassen was zeer groot! Geen Goldens en geen Labradors, maar een Griffon Korthals, een Vizlsa Korthaar, Ierse Setters, Flatcoated Retriever, een Nova Scotia Duck Tolling Retriever en een geweldige Fox Terriër kreeg ik voor mijn lens.  Wow wat bof ik toch weer. Afgelopen zondag mocht ik de drie 'Golden Oldies' van Sandra en Wico fotograferen en dat nog wel rond het 'Golden Hour'. Dat is het gouden uurtje wat ze in de fotografie nog wel eens magisch noemen omdat het licht dan zo mooi warm en zacht is. En hoe toepasselijk: de kennelnaam is ook nog eens from Double Gold. Dus ik had dubbel up geluk. De knappe Hummer is maar liefst 11 jaar, Sterre is al 10 en Jazzy 8. 3 prachtige senioren, nog steeds in topconditie en nog altijd in voor actie. Je kan de hoeveelheid liefde en de goede zorg die ze krijgen terug zien bij deze lieve, blijve, actieve Goldens.  Unleashing Your Dog A Field Guide to Freedom  BEGIN BIJ HET BEGIN Het was weer even geleden dat ik een boek had gelezen en nu mijn rug mij even op mijn plek heeft gezet kon ik het niet laten om weer wat nieuwe hondenliteratuur aan te schaffen. Maandag viel het boek op de deurmat en het viel mij gelijk op hoe licht het boekje was. Niet al te groot, niet al te dik. Ik ga in ieder geval enthousiast van start, al was ik een beetje ‘huiverig’ voor de auteur Marc Beckoff, niet dat ik slechte dingen had gehoord, maar meer dat één van zijn boeken een beetje taai was en bijna niet doorheen te komen was. Gelukkig ben ik dat niet tegengekomen en zat al snel op een kwart van het boek. Het boek is in het Engels, maar ik vond het niet ingewikkeld om te lezen. Soms heb je wel eens van die boeken met langdradige zinnen of termen waarbij je elke keer even moet googlen wat het ook al weer precies betekent. Dat is bij dit boek dus zeker niet het geval. MET DE DEUR IN HUIS Ze vallen namen gelijk met de deur in huis en hebben het over dat de honden eigenlijk ‘captives’ en wij als mens hun ‘captors’. Jeetje, die woorden klinken beladen, maar gaan wel in je hoofd zitten: ze hebben wel degelijk gelijk! Ook de hondenriem 'an sich' is stof tot nadenken: het zorgt letterlijk en figuurlijk voor verbinding, maar zorgt ook voor de beperking van de vrijheid van de hond. Niet alleen de vrijheid om te rennen, maar ook de vrijheid om te gaan, staan en snuffelen waar ze willen. Misschien denk je even ‘nee joh, onze honden zijn toch geen gevangenisklanten...’, maar als je er 5 minuten over nadenkt (of minder), dan denk je wel…verrek.. ze hebben gelijk..Wat drukken wij als mens zijnde eigenlijk een enorme stempel op een hondenleven en hun welzijn...  DE TOON IS GEZET Dus de toon is gelijk gezet, maar zoals ook gelijk wordt geschreven: het is natuurlijk niet het einde van de wereld en het met ons samen leven heeft voor de hond natuurlijk ook velen voordelen. Maar de vraag is eigenlijk: hoe kunnen we de kwaliteit van een hondenleven verbeteren? Wij bepalen zoveel voor ze: wat ze eten, wanneer ze eten, wanneer ze kunnen plassen en poepen, hoe vaak ze mogen plassen en poepen etc. Als iemand dat voor jou zou bepalen zou je direct jouw hakken in het zand zetten. YOUR ROYAL DOGNESS... Wij willen graag dat onze hond hond kan zijn denk ik? Maar eigenlijk willen we ook niet dat ze hard en veel blaffen en we willen ook niet dat ze konijnen of vogels najagen en doden, we willen niet dat ze een been berijden of dat ze hun neus in iemands kruis drukken…Ergens weet je wel dat het natuurlijk gedrag is, maar als hondeneigenaar is het ook best ongemakkelijk als die neus onder een rok of bij een vreemde bij iemands bil verdwijnt. Of zoiets als het najagen van een kat of konijn of een fiets: het stuk naar de buitenwereld dat wij onze hond niet goed onder controle hebben of niet goed getraind hebben… De term ‘Dogness’ oftewel het hond zijn met zijn hondeigen gedragingen komt regelmatig terug en denk dat het wel goed is dat daar meer op gehamerd wordt. Om succesvol een hond een hond te laten zijn moeten wij ook ze echt (willen) begrijpen wie ze echt zijn en hoe we ze erbij kunnen helpen om meer hond te zijn in deze huidige maatschappij. Want ja, die riem zorgt wel voor bepaalde veiligheid. Vroeger maakten niemand er een probleem van als een hond zichzelf uitliet. Nu wordt gelijk het asiel gebeld of staan er boze mensen aan je deur . “Every dog deserves the best life we can offer” Het hele boek gaat verder over de 5 ‘senses’ en zij beschrijven deze zintuigen uitgebreid en op welke manier wij deze zintuigen op een positieve manier kunnen prikkelen voor de hond, zodat zij een betere kwaliteit van leven hebben. WETENSCHAPPELIJK ONDERZOEK Er wordt veel gerefereerd aan onderzoeken, zowel van studenten als van biologen. Op zich natuurlijk interessant, maar ook staat er vaak dat er nog niet voldoende onderzoek naar is gedaan of dat ze het gewoonweg nog niet echt zeker weten. Op zich niet erg natuurlijk, maar om de zoveel bladzijdes kom je die zin wel weer tegen. De hoeveelheid aan onderzoeken die geraadpleegd zijn zie je ook weer terug aan het eind, maar liefst 37 bladzijdes zijn gewend aan Notes en Bibliography. Wel interessant natuurlijk omdat een keer uit te pluizen en te googlen als je geïnteresseerd bent in de ethologie. STOF TOT NADENKEN... Eén van die onderzoeken hield in dat ze naar een hondenpark waren geweest om honden en mensen te observeren. Het viel bijvoorbeeld op hoe weinig mensen eigenlijk goed gedrag beloonde, maar eerder een groot percentage was de hond bezig te corrigeren. Nog iets interessants is dat er nog niet veel onderzoek naar is gedaan, maar dat bij jaloezie toch wel degelijk hetzelfde deel van de hersenen oplichtte als bij mensen.  WEL VAN NU Wat ik daarnaast fijn vind is dat het wel een boek van nu is. Dat wil zeggen dat de laatste inzichten worden beschreven over bepaalde onderwerpen zoals voeding, maar ook de prikbanden/halsbanden vs. Tuigen. Maar ook het commanderen bij bepaalde cursussen, wat nog steeds bij veel hondenscholen wordt gedaan. DE BOODSCHAP? De belangrijkste boodschap blijft dus: kijk door de ogen, neus, tong, poten en kruip in de huid van de hond. Zo is er een tabel met ‘Mensencultuur vs. Hondencultuur’. Nog een keer dat najagen van bijvoorbeeld fietsers dat terugkomt: wij vinden die honden maar ongehoorzaam, ze stoppen niet en ze luisteren niet! Maar als je het vanuit de hond bekijkt: het is hun preydrive, snelle bewegingen triggeren er om achteraan te gaan! Een paar kleine dingen aanpassen of veranderingen kunnen al van grote betekenis zijn voor een hondenleven. Smell, taste, touch, sight, hearing zijn dan ook de onderwerpen die uitgebreid behandeld worden. DE NEUS Ik licht alleen even het zintuig neus uit, ze zijn allemaal belangrijk, maar we weten allemaal dat de neus van onze honden wel extreem bijzonder is. The nose never stops en onze honden leveren in een wereld van geuren wordt er gezegd. Ergens wordt er ook gerefereerd aan het boek van Alexandra Horowitz: Inside a Dog. Dat een hond misschien wel weet wanneer zijn mens thuiskomt omdat de geur in huis minder wordt. Maar vooral ook het allerbelangrijkste in het dagelijkse leven en wat wij gelijk toe kunnen passen tijdens onze dagelijkse wandelingen: let dogs sniff. Hoe vaak zie je een hond niet worden weggetrokken of dat hij/zij netjes moet volgen tijdens het wandelen of hoe vaak zie je dat de mens het rondje bepaalt, terwijl als je de hond de keuze zou laten misschien juist een keer dat andere paadje zou in willen slaan of net een keer het rondje andersom wil lopen. Of toch nog een keer hetzelfde pad terug…Laat de hond een keer de route en tempo bepalen en zorg ook dat je de tijd hebt en niet dat je in tien minuten weer terug wilt zijn omdat je moet werken…En als je 5 of 10 minuten stil staat op een kleine stukje: heb geduld. De vergelijking van Post-Its is ook bij mij blijven hangen: al die geuren van de voorgangers zijn als het ware Post-Its met berichten zoals: welke teef is er loops, welke hond is er nieuw in de buurt, is de concurrent net langs geweest, welke hond is er misschien ziek etc. Ook de olfactory overload staan wij denk ik niet snel bij stil. Van geurkaarsen tot hondenparfums en van Febreze tot parfums. Het wil niet zeggen dat je nooit meer parfum mag dragen, maar iets meer rekening houden met…daar gaat het om. WHAT'S NEW? Ook een stuk wat ik nog niet eerder heb teruggelezen in een ander boek is over hoe een rashond toch vaak graag met hun eigen ras speelt of dingen herkent. Ik had dat jaren geleden al met de Golden Retriever van mijn opa en oma. Dat het leek op een soort vorm van herkenning als hij een andere Golden tegenkwam. En ook bij de wandelingen met de Grote Zwitsers zag ik regelmatig dat ze wel met zijn alleen achter een niet-Grote Zwitser aangingen… ook daar stond dan weer bij ‘er is nog geen uitgebreid onderzoek naar gedaan’, maar hey, misschien zijn wij zelf ook wel een deel onderzoekers. Want ook dat wordt gestimuleerd: maak je eigen ethogram van bepaald gedrag. Ik moet die links nog even opzoeken en bekijken, maar vond dat wel een leuk stuk. Analyseer het gedrag van jouw eigen hond. Onderzoeken naar het kwispelen (naar links of naar rechts) en dat honden beter letten op onze lichaamstaal weten sommigen misschien al, maar het effect van ‘babytalk’ of intonatie van onze uitgesproken woorden of het herkenen van gezichtsexpressie misschien minder. Het snuffelen aan een drol of likken van hondenpies…tsja…het woord ‘bah’ floept er dan al snel uit, terwijl het voor de hond iets heel normaals en natuurlijks is... DOE DIE RIEM EENS AF Meer kijken en meer luisteren naar onze hond. Het loslaten van de riem wordt wel vaak genoemd, dus dat de hond vrij mag rennen en spelen en wat de voordelen daarvan zijn. Gelukkig houden ze er rekening mee dat sommige honden gewoonweg niet los kunnen. Dit vanwege hun sterke jachtinstinct of dat ze gewoon extreem eigenwijs zijn of dat ze niet met andere honden kunnen. Toch raden ze wel aan om een veilig stuk op te zoeken. In Amerika heb je daar dogparks voor, maar ook in Nederland komen er steeds meer omheinde velden waar je zelfs wat privé af kan huren.  IS HET HET WAARD? Het is geen droog boek wat je misschien zal denken als je hoort dat er veel verwezen wordt naar wetenschappelijk onderzoek. Het leest juist makkelijk weg en iets wetenschappelijks onderbouwd is ergens toch ook wel prettig voor ons rationele brein. Voor de bewuste hondeneigenaar (mag nu inmiddels zelf wel zeggen dat ik daar onder val) staat er misschien niet heel veel nieuws in, maar ergens is het ook wel weer fijn als je een soort bevestiging krijgt als je denkt ‘oh maar dat doe ik al’ of dat je nog even wat bewuster bent van het hondenwelzijn. En zeker voor de prijs, een boek onder de 20 euro met zoveel nuttige informatie over Hondengedrag (en met kennis die past bij methodes en gedachtes in 2020) kom je niet snel tegen. In ieder geval vond ik het de moeite waard en heb geen spijt van de aanschaf. Het is ergens ook luchtig, omdat het zo makkelijk wegleest, maar de boodschap is duidelijk: laat je hond meer hond zijn en help hem of haar op elke manier dat kan. En ergens is wel weer toevallig (of toeval bestaat niet), laat ik nou net in mei bij een update van de site de zin bovenaan gezet hebben: 'Waar de hond altijd hond mag zijn' boveaan hebben gezet op de site. En ja ik zie graag bij mijn fotoshotos dat de hond op zijn of haar gemak is en doet wat ze garag doet. Of dat nou zwemmen, graven of spelen is! Denk aan je hond en verplaats je vooral in de hond.Heb je geen idee hoe je dat moet doen? Dan is dit boek aanscahffen een goed begin. #hondengedrag #hondentaal #hondenleven #hondengedragsdeskundige #hondentrainer #hondenschool #puppycursus #hondenboek
|
RSS Feed
